SF2

7 juni 2014 - San Francisco, California, Verenigde Staten

Op mijn vrije dag, vandaag dus, waan ik mij op vakantie! Terwijl ik, eigenlijk, geen vakantie meer heb (ben met pensioen)! Dan doe ik maar alsof!

Mijn wandelschoenen hebben weer goed werk verricht vandaag. Naar de oude haven. En terug. Vanmorgen passeerde ik, behalve veel andere personen die vermoedelijk ook een vrije zaterdag hadden, tientallen zwervers, daklozen, dronkaards, drugsverslaafden, kreupelen, mensen met een (lichte) verstandelijke beperking, met een psychose, mannen en vrouwen. Sommigen zagen er redelijk gekleed en gewoon uit. Anderen lagen op de grond, op en onder een deken of rommel, hadden een karretje (dikwijls winkelwagen) vol met spullen. Velen waren vuil, stonken, sloegen wartaal uit, spraken in zichzelf, en/of maakten vreemde bewegingen met hun handen, hoofd, voeten, lichaam. Of stonden in een rare houding stokstijf op straat, of liepen de straat, waar auto's reden op/over, al gesticulerend en orerend. Gelukkig rijden de auto's hier rustig, en op deze plekken misschien nog wel extra. Veel van deze mensen vertonen een gezichtsuitdrukking die moeilijk te omschrijven is: radeloosheid, gepijnigd, gehaast/in paniek, verdwaald, sterk getekend, angstig .... Het stonk sterk naar urine en ......  De straten waren zeker nog niet schoongespoten! En ga zo maar door. Terwijl ik die mensen (Engels: humans) passeerde, passeerde ik ook een monument met een tekst er op. Titel: The Universal Declaration of Human Rights. Gelijke rechten, gelijke kansen etc. Deze mensen hadden hun gelijke kansen blijkbaar niet gegrepen? Of waren niet in staat geweest dat te doen.

Oei, moeilijk om dit allemaal te zien. Dit is erger dan arm zijn, al speelt dat aspect ook mee.

Even overschakelen.

Het was druk op de Boulevard, die hier Embarcadero heet, en verderop Marina Boulevard, vanwege de pieren (bijv. Pier 41) en de Marinehaven. Veel Frisco's en toeristen. Eten, drinken, van alles bekijken. Het rijke bevoorrechte leven (geldt gelukkig ook voor mij). Ik had een krant gekocht, the New York Times, om onderweg zo nu en dan te gaan zitten en wat te lezen. Ik wilde ook de Golden Gate Bridge nog eens zien, waar ik over gereden ben bij binnenkomst. 

Op de terugweg hoorde ik muziek. Er bleek een band te spelen in het Yerba Buena Gardens. Lijkt op Nijmeegs Music Meeting dat dit weekend plaatsvindt. Hopelijk niet te veel last van onweer!

Morgen naar de luchthaven, waar Odette aankomt, om samen met mij 3 weken met een huurauto rond te trekken. Zij vertrekt over een paar uur uit Utrecht (bij Inez, haar dochter) naar Schiphol. Een spannende reis, het vliegen, voor haar.

Bekijk de foto's en raad wat er op de foto's is te zien. Wie de meeste foto's goed heeft geraden, heeft gewonnen!

Foto’s

3 Reacties

  1. Annie Goossens:
    9 juni 2014
    Hallo Wies en Odette,

    Heel fijne vakantie gewenst. San Fransisco: iets heel anders dan de natuurbeelden daarvoor. Allemaal behoorlijk indrukwekkend. Foto's raden: ik denk dat ik dan waarschijnlijk een score 0 zal halen. Mooie boten. Het bandje ziet er ook goed uit.

    Groeten,
    Annie
  2. Marcel en Dorine:
    10 juni 2014
    Lekker muziek maken met een wasbord op je buik. Ziet er goed uit allemaal. Fijne vakantie samen, ook fijn weer ff anders, ff niet met je kont op de motor. Samen leuke dingen doen.
    groetjes Dorine
  3. Gerard van Dijk:
    10 juni 2014
    Ja, de USA is, zeker in de steden, een bepaald niet fraai voorbeeld van hoe op het eerste gehoor gezond klinkende politieke slogans (die hier de laatste twintig jaar ook populair zijn) uit de hand kunnen lopen. De enorm verloederde getto's met blacks aan de rand van veel steden; de getto's met "white trash" in de gehuchten met stacaravans, verschoppelingen in de binnensteden waarvoor ook geen bijstand en zorg is. Zij allemaal konden die American dream niet waarmaken en kwam in de American afvalput terecht. En die is behoorlijk diep. Degenen die wel slaagden vertalen hun dream in het zich omhullen met idioot veel spullen: een paar autos, een belachelijk groot huis met een superkeuken waarvan alleen de magnetron gebruikt wordt, een speedboot, crossmotor, quad en/of sneeuwscooter en ga zo maar door. Eten als een tankbeurt bij de Makro. Enfin, zo kwam de USA op mij nogal eens over. Leve Europa. Maarre, die natuur daar, pfoe, helemaal te gek. Daarmee zijn ze daar verwend. En natuurlijk zijn overal op aarde lieve leuke mensen die je tegenkomt. Go for it Wies en Odette. Gvd