Interstate 80

30 juni 2014 - Salt Lake City, Utah, Verenigde Staten

Mijn plan is het deze weg min of meer te volgen. Andere routes worden heel lang. Bovendien wil ik, indien mogelijk, even op bezoek bij een oud-collega van afdeling Rafaël, Kentalis. Zij woont in Ohio, redelijk dicht bij de route die ik nu aanhoud (haar man heeft daar een heel groot melkveebedrijf). Er zijn 2 belangrijke punten waar ik rekening mee moet houden. Dat zijn: de planning en voorbereiding van de terugreis, vooral van mijn motor, en het feit dat ik op tijd de USA uit moet zijn (Visa).

Maar eerst en vooral: rijden.

Na de eerste dag rijden SF uit, druk, vrijdagmiddag. Weinig gelegenheid voor foto's. Ik zie grote stukken land met graan (akkers),  en extensieve tuinbouw. Hee, zo komt men in SF aan voedsel. En de benzine aan alcohol (ethanol)!  Later, na het drukke Sacramento, bossen en nog eens bossen. Op de weg veel auto's met een ATB-fiets achterop. Ik lees dat hier in de beboste bergen veel aan triathlon en ATB wordt gedaan. Bij jullie bekend, Leo, Marcel, Leon? Blijkbaar is Auburn het centrum van dit soort activiteieten. Een heel mooi plaatsje trouwens, een aantal "historische" gebouwen. Dan moet je niet denken aan Griekse tempels, of antieke Indianenbouwwerken (hoewel de laatste hier en daar in de USA ook zijn).

Vervolgens Reno. En daar begint het Great Basin, waar Death Valley ook onderdeel van uitmaakt. Maar Death Valley ligt zuidelijker en het is er heter. Zelf zou ik eerder gekozen hebben voor "grote omgekeerde diepe braadpan met bodemrand" (de bergen eromheen). Waarom? Omdat de bodem, het basin, steeds op een grote hoogte ligt. Eerst ongeveer 1200 m, later ook 1600. Afgewisseld met enkele bergpassen die enkele keren gepasseerd moeten worden. De temperatuur (gemeten in de schaduw, Joost mag weten waar, want ik heb geen schaduw gezien) is nu gelukkig lager dan in Death Valley.

Even tussen haakjes: weet iemand hoe die vlaktes zo wijds en vlak zijn geworden?

En ook hier: zie je zo nu en dan bewoning, soms kleine dorpjes. Waar leven die mensen van?

Wel misschien van de Correctional facilities (dus niet prisons), die hier, ver van alles, graag gevestigd zijn. En dan: aan de I 80 een bord met Correctional facility, en even later de waarschuwing dat het verboden is hier te liften vanwege de aanwezigheid van een prison!?

En hier en daar een zand- of natuursteen bedrijf. En een stadje of dorpje met .....?....?

Later natuurlijk de zoutbedrijven rond West Wendover met ook Bonneville. Met ondiepe zoutbedden (waarin het zoute water verdampt; beetje geduld moet je wel hebben, dunkt mij) van meer dan 50 km lang, ononderbroken. Kaarsrecht en met geen verval.

Saai landschap? Nou ik kijk mijn ogen steeds uit! Ook wel omdat ik  (met behoorlijk scherpe ogen, met bril), steeds heel ver weg moet kijken. Maar ook omdat er toch van alles te zien valt, als je van alles wilt zien. En onderweg zie ik nog veel dat ik niet vermeld omdat ik veel zie, veel vergeet, en een beetje terughaal. Maar sommige zaken komen wel terug, wees gerust. En ook hier rijden regelmatig motors (Harleys natuurlijk), die met veel herrie, zonder helm, handschoenen etc. mij passeren. En op een rest area een praatje maken met suggesties voor een mooie route, of vragen over Nederland. Maar eerst: die licence plate, van welk land is die?

Vandaag heb ik een rustdag. Beetje administratie, achterstallig onderhoud aan de blog, enkele mails sturen, boodschappen doen, mijn bagage weer eens helemaal herindelen.

Helaas krijg ik het niet voor elkaar te reageren op alle reacties van jullie! Maar zo nu en dan zal het wel lukken.

Mijn route morgen: via enkele mooie bergwegen ten noorden van Salt Lake City terug naar de I 80 en verder in devrichting van Cheyenne, Wyoming.

Groeten!

 

 

 

Foto’s