Met Odette
27 juni 2014 - Auburn, California, Verenigde Staten
We hebben een flink rondje California, en daarbuiten, gereden. Enorm veel gereden (bijna 4000 km). Heel veel gezien, zeer mooie en afwisselende dingen. En daar maar heel kleine stukjes van. Het was vermoeiend, maar zeer de moeite waard. Wel heel veel in korte tijd.
Odette vliegt nu naar huis, en ik ga verder.
Verder? Ja, maar ik heb mijn plannen drastisch veranderd. De motor opgehaald bij de storage, opgepakt enz. Ik zit nu in Auburn, California met de motor. Ten noord-oosten van San Francisco, iets oostelijk van Sacramento. Vanmiddag vertrokken. Het is een plaatsje dat bekend staat om de lange afstand sportactiviteiten, zoals ATB, lopen, triathlon e.d.
En vervolg mijn reis naar New York, waar ik de motor en mezelf verstuur naar Nederland. Dus ik heb deze maand nog wel een flink stuk te rijden.
En dus niet via Midden-Amerika naar Zuid-Amerika etc.
Waarom? Ik merkte dat ik te veel opzag tegen het reizen in die landen. Begon een week geleden slechter te slapen, en dan te piekeren. Dat ging niet 1, 2, 3 weg. En dat is vermoeiend. Niet goed om dan geconcentreerd motor te rijden, gaat niet weg wanneer er echt spannende zaken aan de orde zijn, veel zaken in de gaten moeten worden gehouden etc. Dus te gestresst. Ik zie toch op tegen het reizen, alleen, op de motor in midden- Amerika. Vooral Honduras en omgeving. Mexico in mindere mate, maar toch ook.
Dat was het mij niet waard. Misschien heb ik sommige zaken toch overschat/ of onderschat. En dit zou, wanneer ik met een klein groepje was, mogelijk minder gevolgen hebben. Nu merk ik dat ik in mijn eentje veel moet regelen en verwerken. Ook de opmerkingen en verhalen van motorrijders en anderen die ik onderweg ontmoet en die niet altijd tot optimisme stemmen. Maar goed, ik ga niet stug door terwijl het niet goed meer is voor mij.
Heb enkele alternatieven bedacht, maar besloot toch het roer om te gooien.
Dat betekent: via grote wegen de motor afleveren bij JFK airport in New York. Dat ben ik aan het regelen tijdens het reizen, soms zonder wifi, of met te gebrekkige wifi en dus internet ( in goedkope motels of natuurcampings). Verder de motorverzekering verlengen en zorgen dat ik voor het visum afloopt het land uit ben.
Jammer genoeg kan ik vanaf nu minder genieten van de natuur, de landschappen en kleine weggetjes, en het maken van foto's. En hoop ik toch nog wat aan jullie te kunnen laten zien, en vertellen. En van commentaar te voorzien.
Ik ga toch proberen van dit onverwachte deel van mijn reis, en een voortzetting in de USA, te genieten en er wat van op te steken. Want veel is echt heel anders hier, en dat is toch interessant in een van de invloedrijkste landen in de grote wereld!
See you, hear you! And how are you doing (today)?
Eerlijk gezegd dacht ik al, dat het voor jou heel moeilijk zou zijn om alleen verder te gaan. Jij bent toch echt een 'groepsmens', iemand die er van geniet samen met iemand anders iets te doen. Samen met Odette kon je lekker een dag rusten. Om alleen ergens de hele dag wat te zitten lijkt me niets voor jou. Je komt ook regelmatig een probleem tegen, dat je niet zo maar op kan lossen (bijv. kapotte motor). Je moet dan een beroep doen op andere mogelijk onbetrouwbare mensen. Beate moest in Armenië ook een keer haar telefoon aan iemand op straat geven om voor haar een taxi te bellen. Zij kon geen Armeens. Het was wel haar communicatiemiddel. Zij was de weg kwijt terwijl daar vaak geen wegen aangegeven staan of in het Armeens. Beate en Theo zijn dit jaar in Cameroun op de grens met Nigeria in plaatsen geweest die onlangs door Boko Harum groepen op afschuwelijke wijze uitgemoord zijn. Zij vonden het toen mooi om het daar te zien; wel triest toen dat er geen toeristen meer kwamen vanwege een negatief reisadvies, maar achteraf blijkt het dus wel een risico te zijn geweest. Nu vraag ik me af: zit dat willen reizen naar vreemde oorden toch wat in de genen? Ik weet zeker dat jij, wanneer je thuis bent, zo weer prachtige plannen hebt om te doen. Je zult je echt niet vervelen. Dat kan ik me niet voorstellen. De reis kan ook in gedeeltes gedaan worden.
Groeten en succes,
Annie
Maak er een mooie reis van naar New York. Wat dunkt je van een Atb tocht door Bolivia? Met gids. Onze mooiste reis ooit.
Alleen zo'n avontuur aangaan is ook nogal wat. Je bent in Z en M Amerika kwetsbaar vanuit allerlei opzichten. En dat in een continent waarvan je de taal en cultuur maar zeer beperkt kent. Vroeger draaide ik mijn hand er ook niet voor om. Nu mis ik de veerkracht en durf. Goed dat je voor je zielenrust kiest. Ik zou, mits het alleen reizen in de VS je nog wel trekt (en die indruk had ik) wellicht wel over de zuidoostelijke staten rijden. Daar is toch weer een heel andere cultuur en historie dan in het laat gekoloniseerde westen. De muzieksteden (ik dacht Austin Tx), en de regio's waar Zydeco en Blues ontstonden en New Orleans en zo lijken me erg interessant. Recht door naar New York steken kunnen wel eens heel veel saaie kilometers opleveren door de staten waar echt alleen maar zeer grootschalige een beetje ellendige landbouw is in een lichtglooiend landschap of zelfs dat niet. Enfin, zie maar, maar take your time om weer in de Odette-loze kadans te komen zodat je later geen spijt krijgt van deze inderdaad grote ingreep in je reisplan. Die motor heb je maar een keer daar! Heerlijk dat je de vrijheid hebt om je reisplan om te zetten. Dat is easy riding, easy living. Gaan waar de wind waait! Groet Gerard
Je heb het geprobeerd (je droom)dat het lastige was dan gedacht wis je ook niet Ga altijd op je gevoel af dat is de beste raadgever je zegt zelf altijd nooit verkeerd en komt altijd goed succes
BAs Helene en kids
een wijze belissing lijkt me. Om je gevoel te volgen in plaats van een plan volgen óm het plan te volgen. Fijn dat je weer terug komt. Althans voor Odette, je familie, kleinkinderen, vrienden etc... Ook voor mij. We hebben ons appartement bijna verkocht en gaan dus op zoek naar een woning in Nijmegen. Kunnen we gezellig afspreken bij de Lux! Elk nadeel heb z'n voordeel zei ooit een ander wijs man (J.Cruijff, nou ja wijs...) Ik hoop dat je het laatste stuk van je reis nog wel kan genieten en dat het eerder nog een lust dan last is. Goede reis nog!
Al zoveel mooie dingen gezien, al zoveel ervaringen opgedaan. En ja van te voren weet je toch nooit hoe het gaat lopen en je het gaat ervaren. Jij hebt het lef het te doen en ook het lef dat wanneer het niet goed voelt niet door te gaan omdat dat nou eenmaal het plan was. Wat je nu hebt meegemaakt en gezien hebt dat kan je niet meer afgenomen worden. Geniet nog van datgene wat er nu nog komen gaat. Ik geniet mee.
groet
Liesbeth
Moedig besluit! Het is jouw droom en jij mag kiezen hoe je deze invult en het is goed te lezen dat je dat ook doet. Dus maak er nog een prachtige tocht van, met een spectaculair eindpunt (het Vrijheidsbeeld is dan toch een mooi symbool!).
Groeten, Martin en Judith
PS. Wifi is er ook vaak bij Starbucks /McDonalds/Safeway, soms ook buiten op de parkeerplaats.
Heel veel groeten, ook van Kitty natuurlijk.
p.s.
Ook wij zullen een plekje bij de LUX voor je reserveren.