Het spoor van druiven

Sebastopol ligt aan de zuidkant van een groot druiven/wijngebied. 3 Valleien bestrijken een groot deel van het gebied: Alexander, Dry Creek en Russian River Valley. In totaal, deze 3, 240.000 hectares (hier acres genoemd) druiven. En er worden nog steeds nieuwe velden aangelegd.

 Het is hier hetzelfde gegaan als in Canada. Na de appels en peren (en de perziken etc), die niet voldoende geld in het laadje brachten, zijn de boeren gestart met druiven en wijn maken. Veel boeren kwamen al uit Duitsland of Italie, dus het zat wel in de genen. Je ziet nu onderweg, behalve druiven, nog oude hoogstam appels, perziken, veel walnoten, kersen, en hier en daar ook olijven (er wordt ook met olijfolie geadverteerd).

Ik reed vandaag een soort dubbelrondje. Eerst gericht het druivengebied rond (plaatsen als Sebastopol, Graton, Healdsburg, Geyserville en Windsor). De weggetjes die ik reed waren vaak bochtig en met veel kms slecht wegdek. Overal wordt hun wijn aangeprezen door het houden van proeverijen. Dat heb ik maar niet gedaan.

In een van die dorpen stopte ik om wat te eten en drinken. Op een plek precies naast een spoorlijn. Een dood spoor. Deze zie ik veel onderweg. Veel spoorlijnen zijn spoorlijken geworden. En, als ik het goed heb, zijn de nog bestaande lijnen niet meer in gebruik voor personenvervoer. Verslagen door de auto's!

Na het wijnrondje, en inmiddels lekker zonnig en warm, rij ik een extra rondje door de heuvels/bergen ten oosten van de wijngebieden. Ook daar nog hier en daar druiven, zelfs sinasappels, maar de grond is hier behoorlijk droog zo te zien. En het is nog niet vol zomer. Onderweg moest ik remmen voor een hert dat overstak, en net als ik schrok. Een tijdje later kwamen er 2 bambi's de weg over lopen. Ze leken eerder verbaasd dan geschrokken. Heel jonge gestreepte hertjes nog die blijkbaar hun schuilplekje hadden verlaten (en dat mogen ze niet!). Ik heb ze de berm in getoeterd.

De ritten eindigden in Healdsburg (bij Windsor, waar ik morgen even naar een Triumph winkel ga).

Later verder, bezoek! Inderdaad, terwijl ik dit vroeg in de avond schrijf, komen 2 motors aanrijden. Even later klopt een van de twee bestuurders op het raam, en hij heeft erg veel zin in een praatje, en wat later, zegt hij in een biertje. Dan zeg ik geen nee, wanneer hij vraagt of ik zin heb hem te vergezellen. Zijn maat kwam ook nog even kletsen, maar hij moest vanwege zijn rug rusten.

We hebben in het aardige centrum van het plaatsje in een soort grand-cafee aan 2 heerlijke bieren gezeten (een ale en een stout, uit de eigen brouwerij). Er moet bij vermeld worden dat men hier gewend is halve liters te gebruiken (zeg maar net als de koffies en de auto's). GROOT. Deze gepensioneerde man was zijn eigen huis aan het bouwen, zonder externe energie te hoeven gebruiken. Hij werkte nog voor zichzelf als energieplanner /ontwerper van systemen, en als leraar op een technische school.Hij was vroeger monteur (mechanic) geweest, en had later gewerkt voor een bedrijf dat solar energy installeerde. Ik geloof dat hij een stuk of 5 auto's had, o.a. een oude kever en een audi quatro, allemaal met heel veel pk's, zelf verbouwd. Hij hield niet zo van kleine bochtige weggetjes. Dat schoot niet op.

De volgende dag heb ik bij de Triumph dealer een setje gekocht dat ik kan gebruiken om mijn communicatieapparatuur op te laden via een (helaas kleine maat) sigarettenaanstekerpunt, als jullie begrijpen wat ik bedoel. Daarna heb ik in dit gebied, maar oostelijker, ook weer een fiks rondje gereden, en zag ik in Cloverdale een verwijzing naar een KOA camping. Daar had ik van gehoord, dus maar eens kijken. Deze was prachtig gelegen, te bereiken door een klein mooi bochtig weggetje, met aanvankelijk druivenvelden. Later steeds meer bos, van naaldbomen, en vooral ook veel eikenbomen, vaak enorme knoepers. Ik kon 2 soorten onderscheiden. De eerste een soort Amerikaanse eik. Hoewel het blad het midden hield tussen de Amerikaanse eik en de wintereik in Nederland. Maar goed. De tweede soort was identiek aan de eiken die je in Zuid-Spanje en ook Portugal ziet, met kleine blaadjes. Waarom belangrijk? Omdat onder deze eiken de Iberische hammen worden geproduceerd, door het Iberische varken. Ik weet niet of deze eiken ooit door Amerigo Vespucci of Columbus naar Amerika zijn gebracht, of dat het gewoon inlandse bomen zijn. Ik zie overigens vrij veel boomsoorten die ook in Europa voorkomen.

Ik moet ook dit nog even kwijt. Wisten jullie dat in Noord-Amerika, in ieder geval in het westelijk deel, de Mountain Lion (dit is een echt vrij groot roofdier) in behoorlijk grote aantallen voorkomt? Je krijgt hem wel nooit te zien.

Heerlijk geslapen op deze stille camping. Trouwens naast een "jong stel" uit Nederland, die een heel klein campertje hadden gehuurd. Nog kleiner dan mijn echte toyota corrolla. En gisteravond zat ik op een bankje daar en kwam er een vosje voor mij langs gelopen. Hij/zij keek rustig naar mij, en maakte zich rustig, zoals vossen vaak doen, uit de voeten.

Enfin, vandaag weer een rondje toegevoegd, via Calistoga, Napa naar Santa Rosa. En daar zit ik nu, na een rondje centrum te hebben gelopen. Daar was een soort feestmarkt aan de gang, met bandjes (blues, rock, midden en zuid-amerikaanse muziek), allerlei kramen met eten, en plaatselijke produkten, enz.. Levendig, zeker ook omdat hier veel midden-amerikanen wonen en werken, vaak als druivensnoeier, koemelker etc. Trouwens, ook hier zie je aan de snoeiwijze dat veel velden machinaal worden "geplukt", maar er zijn er ook die handpluk-gesnoeid zijn.

Ik heb wat gegeten, een paar wasjes gedaan, en dadelijk ga ik eens kijken wat ik morgen ga doen.

Vrijdag hoop ik in San Francisco te zijn. Ik heb daar via internet een motelletje besproken, vlak bij de storage voor mijn motor(genaamd dubbelju; zoek op http://www.dubbelju.com). Dan moet ik goed bekijken wat ik als spullen meeneem "op vakantie met oma Odette", en wat ik Odette vraag mee naar huis te nemen.