Zorgen voor mensen en dieren

Enkele dagen de motor niet aangeraakt. Ik kwam dinsdagmiddag aan bij Bernadette, Frank, en Jesse. Jesses tweelingbroer Ruben was er niet.

Wij hadden elkaar al een jaar of 12 -14 niet gezien. Bernadette was een collega van mij. Wij werkten toen voor doofblinde kinderen, jongeren. En dat doet Bernadette nu nog, maar dan in Amerika, Ohio. Veel reizen dus voor haar!

We hebben wat afgekletst! En Frank maar werken op de boerderij! Maar.... ik kreeg een rondleiding de volgende dag! Ruim 2000, ja, melkkoeien, Holsteiners, en dat worden er meer dan 3000 binnenkort. Iedere dag 3 keer melken (melkan gaat in ploegen dag en nacht door), veel eten geven, veel poepen en plassen, dus opruimen en steeds de gezondheid goed in de gaten houden, dus kijken, dierenarts checkt op regelmatige tijden enz. Frank heeft veel personeel, en dat kost ook veel aandacht. Een nieuwe melkstal (carrousel of rotary) wordt op dit moment gebouwd. Dan gaat het melken nog iets sneller, na oefenen met de koeien (de koeien krijgen dan les van een kermismedewerker, natuurlijk op de landbouwschool).

Donderdag zijn Bernadette en ik naar een deel van Ohio gereden waar veel Amish people wonen. We hebben er eerst warm geluncht in een Amish restaurant, en dat lijkt heel veel op het eten dat in Zuid-Duitsland en Zwitserland wordt gegeten. Heerlijk! We hebben een soort levend museum bezocht, met rondleiding, in een paar huizen en een schooltje. Gesproken met de Amish rondleidsters. Zij leven behoorlijk gescheiden van de rest van de bevolking, verzorgen hun onderwijs helemaal zelf, doen alles zonder moderne hulpmiddelen. Maar werken tegenwoordig niet meer alleen in de landbouw. Vele mannen hebben werk bijv. in de bouw enz. En je ziet hier veel personenvervoer in een koetsje met paard. En fietsen natuurlijk! Zeer apart (letterlijk) en intrigerend. Overigens vriendelijke en naar buiten zachte mensen. Wie wil zich bij hen aansluiten? Lees erover! Interessant, echt. Maar .. .. ... ....

Maar ja, aan de hartelijkheid, gastvrijheid en gezelligheid van de familie komt een eind, want ik ga weer een stukje rijden! Heel erg fijn geweest! Sorry voor de liefdevol aan mij gegeven koeken en appels! Ik heb ze laten liggen! Stom, stom he?

Vandaag van South Solon naar Columbus gereden, en daarna al gauw afgebogen naar het zuiden, zuidwesten. Via New Lexington, McConnelsville, binnendoor naar Vienna, Cairo (ja hoor), naar Weston. Heel erg mooi gereden. Eerst de vlakke akkerbouwgebieden, daarna heuvels met veel loofboombossen, daarna heuvels met bomen, bossen en in de dalen boerderijen. Prachtige bochtige wegen, zelfs met een echte haarspeldbocht, en veel, heel veel vrij korte bochten. Ze zijn helemaal vergeten die er allemaal uit te halen! Maar het was een echt achteraf gelegen gebied, vaak. Bijna geen ander verkeer gezien. En de Ohio rivier over een paar mooie stalen bruggen overgestoken, en veel andere riviertjes gevolgd. Zeer mooi, maar vermoeiend!

Trouwens ondertussen is het tijdsverschil met Nederland (van max. 9 uur) nu 6 uur! Ik word ook wat later wakker! De motorpapieren zijn nog steeds niet volledig; het is nog wachten op de papieren die zijn opgestuurd door Joris (Brabant Motors) naar de transporteur in New York. En dan afwachten of die voldoende zijn. En nu eerst het weekend.

Ik rijd morgen etc. eerst naar het noorden, de Appalachian Mountains nog een beetje volgend. Leuker dan een grote rechte Highway.

Lois, heb jij al vakantie? Je bent toch niet uitgegleden, hoop ik?

Berend botje heb ik zeker weten echt wel gegarandeerd ongelogen met mijn eigen oog in Amerika en in een bootje gezien!

Siem, waar blijf je? Ben je al een eind op weg naar Amerika? Anders gassen!

Veel groenten en fruit van Aloysius (wat is je last name vraagt men altijd bij de balie van een motel?). Of op mijn rijbewijs of paspoort: wat is je achternaam, wat je voornaam?